کد مطلب:6922 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:287

«ابراز ارادت » به ساحت قدسي حضرت مهدي عليه السلام، از مهمترين وظايفي است كه منتظران آن امام عزيز در عصرغيبت دارند. اين مهم مفهومي است كه مي تواند مصاديق مختلفي داشته باشد مانند دادن صدقه به قصد سلامتي آن امام همام، هديه كردن ثواب اعمال واجب يا مستحب به آن حضرت و مواردي از اين قبيل.

ترديدي نيست كه اين ابراز ارادت، گذرگاهي جهت ازدياد معرفت و محبت نسبت به آن عزيز غايب از نظر است و معرفت و محبت، معبري است تا به آن امام بزرگوار تقرب بيشتري حاصل كنيم . اين نوشتار را به دو مصداق موضوع ياد شده اختصاص داده ايم:



اول: دادن صدقه به قصد سلامتي امام عصرعليه السلام، از جمله تكاليفي است كه منتظران آن امام بزرگوار در عصرغيبت بر عهده دارند. بدون شك آن حضرت بي نياز از آن است كه منتظران، براي سلامتي اش صدقه بدهند، ولي همان طور كه گفته شد، ابراز ارادت به آن بزرگوار و اعلام تبعيت از آن حضرت نشانه ها و علائمي دارد كه از آن جمله مي توان علاقه به سلامتي حضرتش را عنوان نمود. و اين كار- همان طور كه در زندگي شخصي خودمان با دادن صدقه تامين مي شود نسبت به آن امام بزرگوار هم ساري و جاري است. مضافاً اين كه بنا به روايتي از رسول مكرم اسلام؛ هيچ بنده اي ايمان نياورد مگر آن كه من نزد او از خودش محبوبتر باشم، و خاندانم از خاندانش نزد او محبوبتر باشند و عترت من نزد او از عترت خودش محبوبتر باشند و ذات من از ذات خودش نزد او محبوبتر باشد. (1)



با اين حساب، اگر براي سلامتي خود، يا خانواده خودمان صدقه مي دهيم، اين كار براي كسي كه از ما و خاندانمان عزيزتر است اولي مي باشد؛ و چه كسي در اين خصوص عزيزتر و شايسته تر از حضرت مهدي عليه السلام؟ بر همين اساس است كه مرحوم «سيد بن طاووس » به فرزندش چنين سفارش مي كند:



«... پس در پيروي و وفاداري ... نسبت به آن حضرت به گونه اي باش كه خداوند و رسول او و پدران آن حضرت و خود او از تو مي خواهند و حوائج آن بزرگوار را بر خواسته هاي خود مقدم بدار؛ آن هنگام كه نمازهاي حاجت را به جاي مي آوري، صدقه دادن از سوي آن جناب را پيش از صدقه دادن از سوي خودت و عزيزانت قرار بده ...» (2)



چه نيكوست منتظران امام عصرعليه السلام، روزانه به قصد سلامتي آن امام همام مبلغي به نيازمندان صدقه بدهند.

بديهي است آن حضرت را به اين صدقات نيازي نيست، ولي همان طور كه گفته شد اين كار ابراز ارادت به ساحت قدسي آن امام شريف و گذرگاهي است تا كسب محبت و تقرب به آن بزرگوار حاصل آيد. مضافاً اين كه برحسب روايات متعدد، اعمال ما هر از چند گاه خدمت حضرتش عرضه مي شود و چون آن بزرگوار، اين مقدار وفاداري را از ناحيه منتظرانش مشاهده كنند، خرسند مي گردند و كدام توفيق براي منتظران از اين بالاتر كه لبخند رضايت و خرسندي بر لبان امام خود - كه جان عالميان فدايش باد - بنشانند؟ و اگر ما عملا خواستار سلامتي حضرتش باشيم و در اين راه از بذل مال دريغ نكنيم، آيا آن منبع فيض، سلامتي ما را از خداوند نخواهد خواست؟



دوم: هديه دادن ثواب اعمال مستحب به آن امام شريف از ديگر مصاديق ابراز ارادت به آن حضرت است. در زندگي روزمره هديه و چشم روشني گذرگاهي براي اعلام دوستي و نيز رفع كدورتها است. روايات فراواني از پيامبراكرم صلي الله عليه و آله، در اين خصوص وارد شده است. به دو روايت بسنده مي كنيم:

- به يكديگر هديه بدهيد تا رشته محبتتان استوار شود؛ زيرا هديه محبت را بيفزايد و كينه و كدورت را از ميان ببرد. (3)

همچنين آن بزرگوار فرمود:

- هيچ كس نبايد هديه برادرش را رد كند، اگر توانست آن را عوض دهد. (4)

هديه كردن ثواب و پاداش اعمال پسنديده به امام عصرعليه السلام، از زيباترين و مستقيم ترين راه هايي است كه بيانگر ابراز محبت و وفاداري به آن حضرت است و همان طور كه در بحث صدقه به قصد سلامتي آن امام همام گفته شد؛ آن بزرگوار را به اين هدايا نيازي نيست، بلكه ما به ابراز مودت و دوستي نسبت به آن حضرت نيازمنديم و براي رسيدن به اين مطلوب، كدام راه مستقيم تر از هديه كردن پاداش اعمال نيكو به آن امام عزيز؟

مرحوم «صدرالاسلام همداني » در كتاب «تكاليف الانام في غيبة الامام » يا «پيوند معنوي با ساحت قدس مهدوي » مي نويسد:

از جمله تكاليف بندگان در عصر غيبت امام عصرعليه السلام، هديه كردن ثواب طاعات و عبادات اعم از واجب و مستحب به آن حضرت و پدران بزرگوار ايشان است؛ زيرا اين كار باعث قبولي عبادات و ازدياد طاعات زياد بنده خواهد شد.

و در ادامه و به نقل از « سيد بن طاووس » روايتي را چنين مي آورد: كسي كه ثواب نماز خود را - چه واجب و چه مستحب - براي رسول خدا صلي الله عليه و آله، اميرمؤمنان و اوصياي گرامي او قرار بدهد، خداوند ثواب نمازش را چند برابر مي كند ... و پيش از جدا شدن روح از بدنش به او مي گويند: اي فلان! دلت خوش و چشمت روشن باد بدانچه خداوند متعال براي تو مهيا كرده است ... .(5)

هديه كردن پاداش اعمال به امام عصرعليه السلام، منحصر به ثواب نماز نيست، ثواب و پاداش هر گونه اعمال خير را مي توان مشمول اين نكته قرار داد. چنان كه مرحوم «سيد محمد تقي موسوي اصفهاني »، قرائت قرآن و غيره را مشمول اين نكته دانسته است. (6)

همچنين مرحوم طبرسي در«النجم الثاقب » حج كردن به نيابت از سوي آن حضرت را عنوان نموده و اين كار را از قديم در ميان شيعيان امري مرسوم دانسته است. (7)

هديه نمودن پاداش اعمال نيك به ساحت قدسي حضرت مهدي عليه السلام، امر پيچيده اي نيست و به مقدمات عريض و طويلي نياز ندارد، همين كه انسان نيت كند ثواب اين عمل نيك هديه اي براي امام عصرعليه السلام باشد، كفايت مي كند. چنان كه راوي از امام سؤال كرد چگونه نماز خود را هديه كند؟ امام جواب داد: ثواب نماز خود را براي پيامبر صلي الله عليه و آله، و يا هر كدام از ائمه عليهم السلام، نيت مي كند و پس از سلام نماز بگويد: اللهم انت السلام و منك السلام يا ذاالجلال و الاكرام، صلي الله علي محمد و آل محمد.» اينها ركعاتي بود هديه به بنده ات محمد بن عبدالله ... .» (8)

طبيعي است كه اين هديه مي تواند به هر كدام از معصومين ديگر از جمله حضرت مهدي عليه السلام تعلق بگيرد. از اينها بگذريم هديه دادن پاداش اعمال نيك به حضرت ولي عصرعليه السلام، همان طور كه گفته شد موجب قبولي و ازدياد پاداش اعمال مي گردد و در حقيقت اين كار مُهر تضميني است بر قبولي عمل به شرط برخورداري از ساير شرايط.

چه نيكو و پسنديده است كه منتظران در غيبت امام خود، به آن حضرت ارادت ورزند و با دادن صدقه به قصد سلامتي آن حضرت و نيز اهداي پاداش اعمال پسنديده - چه واجب و چه مستحب - به آن عزيز غايب از نظر اعلام محبت كنند.